ﻣﯽ زﻧﻢ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺑﺮ ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ ام
ﺗﺎ ﺑﺴﻮزد رﯾﺸﮥ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ام
ﻣﯽ روم ﺗﺎ ھﺮ ﭼﻪ ﻏﻢ ﭘﺎرو ﮐﻨﻢ
ﺧﺎﻧﻪ ام را ﺑﺎز ھﻢ ﺟﺎرو ﮐﻨﻢ
ﻣﯽ روم ﺗﺎ ﻣﻮی ﺧﻮد ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ
ﺧﻨﺪه را ﻣﮫﻤﺎن اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ
ﻣﯽ روم ﺗﺎ ﭘﺮده ھﺎرا واﮐﻨﻢ
دوﺳﺖ دارم؛ دوﺳﺖ دارم
ﻋﺸﻖ را ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻨﻢ
ﺷﺎدی ام را رﻧﮓ آﺑﯽ ﻣﯽ زﻧﻢ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ طﻌﻢ ﮔﻼﺑﯽ ﻣﯽ زﻧﻢ
ﻣﯽ دوم ﺧﻨﺪان ﺑﻪ ﺳﻮی آﯾﻨﻪ
ﺑﺎز ﻣﯽ ﺧﻨﺪم؛ ﺑﻪ روی آﯾﻨﻪ
ﻣﯽ زﻧﻢ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺑﺮ ﻣﻮی ﺧﻮد
ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ ﺑﺎز ﺑﺮ زاﻧﻮی ﺧﻮد
ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﻢ روی دﺳﺘﻢ ﯾﮏ ﮐﺘﺎب
ﺗﺎ ﺑﺨﻮاﻧﻢ ﺑﺎز ھﻢ ﯾﮏ ﺷﻌﺮ ﻧﺎب
آری!آری! اﯾﻦ ﻣﻨﻢ اﯾﻦ ﺷﺎد و ﻣﺴﺖ
دوﺳﺖ دارم ﻋﺎﺷﻘﯽ را ھﺮﭼﻪ ھﺴت
نظرات شما عزیزان:
|